قیصر

قیصر محصول سال ۱۳۴۸، ساخته مسعود کیمیایی، است‌. در این فیلم بازیگرانی چون بهروز وثوقی، ناصر ملک‌مطیعی، ایران دفتری، پوری بنایی، بهمن مفید، جلال پیشواییان و شهرزاد در آن نقش‌آفرینی کرده‌اند‌.
این فیلم از آغازِ اکران، در ایجاد موجی نو در سینمای ایران نقش بسزایی داشت‌‌.
این فیلم برنده جوایز متعددی شد و در سال ۱۳۴۸، بیشترین جوایز جشنواره سینمایی سپاس از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی (مسعود کیمیایی)، بهترین بازیگر نقش اول مرد (بهروز وثوقی)، بهترین بازیگر نقش مکمل زن (ایران دفتری)، بهترین فیلمبرداری (حسین جعفریان)، بهترین موسیقی متن (اسفندیار منفردزاده) را از آن خود کرد‌.
ابراهیم گلستان درباره این فیلم گفته است: «قیصر» یک فیلم گیرا و شایسته توجه کامل است‌. اگر این فیلم در حد قریحه و استعداد سازنده‌اش ساخته شده‌ بود، یک فیلم برجسته می‌شد‌. برجستگی کنونی فیلم در این است که کار یک قریحه کمیاب است؛ قریحه‌ای که هنوز خود را به رشدی که شایسته‌اش است، نکشانده ‌است‌. «قیصر» یک فیلم گیرا و شایسته توجه کامل است‌. یک شاهکار کامل نیست هرچند یک اشاره قاطع به یک قریحه نیرومند، یک فال روشن به ممکنات آینده است‌.‌.‌.

دیالوگی از قیصر (بهروز وثوقی): «احترامت واجبه خان‌دایی! اما حرف از مردونگی نزن که هیچ خوشم نمی‌آد‌. کی واسه من قد یه نخود مردونگی رو کرد تا من واسش یه خروار رو کنم؟ این دنیا همیشه واسه من کلک بوده و نامردی‌. به هر کی گفتم نوکرتم خنجر کوبید تو این جیگرم‌. دیدم فرمون که می‌تونست یه محلی رو جابه‌جا کنه‌. وقتی زجرش می‌دادن می‌رفت عرق می‌خورد و عربده می‌کشید دیوارا تکون می‌خوردن و هرچی نامرده عینهو موش تو سوراخ راه‌آب‌ها قایم می‌شدن، چی شد؟ رفت زیارت و گذاشت کنار‌. مثل یه مرد شروع کرد کاسبی کردن و پول حلال خوردن‌. اما مگه گذاشتن؟ این نظام روزگاره‌. یعنی این روزگاره خان‌دایی‌. نزنی، می‌زننت‌. حالا داش فرمون کجاست؟
‌.‌.‌. خیال می‌کنی چی می‌شه خان‌دایی؟ کسی از مردن ما ناراحت می‌شه؟ نه نه… سه دفعه که آفتاب بیفته سر اون دیفال و سه دفعه که اذون مغرب‌و بگن همه یادشون می‌ره که ما چی بودیم و واسه چی مردیم‌. همین‌طور که ما یادمون رفته‌. دیگه تو این دوره زمونه کسی حوصله داستان گوش کردنو نداره‌.»