6 - 03 - 2018
چشمان باز برای روابط بهتر
علی خرم*- فرانسه از یک سال پیش که دونالد ترامپ در آمریکا برسرکار آمده میزان نزدیک شدنش را به ایران سبک و سنگین میکند علتش هم این است که فرانسه از یکسو میداند دونالد ترامپ کسی نیست که بتواند رهبری جهان را به عهده داشته باشد در حالی که اوباما توانسته بود همه را با خود همداستان کند و یک نوع رهبری دموکراتیک (نه رهبری زوری مثل دوران جرج بوش و یا دونالد ترامپ) همراه با شراکت و مشورت با همه به وجود آورده بود این در حالی است که حتی روسیه و چین با او همکاری میکردند اما آقای ماکرون که برسرکار آمد متوجه شد دونالد ترامپ این خصوصیات را ندارد و از قدیم و ندیم همواره با آمریکا رقابت کرده ولی هیچ وقت زورش به آمریکا نرسیده و نمیرسد. اما اگر موقعیتی گیر بیاورد سعی میکند جای پای خود را محکم کند. در این رابطه آقای ماکرون متوجه شد عربستان و اسراییل و کشورهای عربی همه مجموعا گروهی در مقابل محور ایران و یا ترکیه تشکیل دادند. ترکیه در اتحادیه اروپا وضعیت خوبی ندارد و مخالفین زیادی مثل آلمان و اتریش و... دارد اما در مورد ایران اگر بتواند نوعی نزدیکی فکری پیدا کند میتواند هم روابطش را با کشورمان تقویت کند و هم جای خودش را با کشورهایی مثل سوریه و لبنان که نقش ایران در این جاها پررنگ است و از طرفی در فاصله جنگ اول و دوم جهانی این دو کشور تحت قیومیت فرانسه بودند پررنگ کند و از این جهت مایل است با ایران همکاری و نقش تاریخی خود را در سوریه و لبنان حفظ کند. وقتی سعد حریری توسط سعودیها دستگیر شده بود و حرفهای ناباب علیه ایران زده شد این آقای ماکرون بود که سعد حریری را از دست سعودیها نجات داد. اینها همه نشان از این دارد که چرا فرانسه با ایرانی که در سوریه و لبنان نقش دارد مایل است همکاری کند. این همکاری البته دوطرفه است چراکه اگر فرانسه تقویت شود به نوعی سوریه و لبنان از تعرض آمریکا نجات پیدا میکند و از تعرض عربستان و اسراییل نیز محفوظ میماند. پس ایران نیز بایستی هوشیار عمل کند و بداند به تنهایی قادر نخواهد بود سوریه و لبنان را ادامه دهد ولی میتواند با نوعی نقش دادن به فرانسه از تعرض آمریکا و اسراییل و عربستان در این دو کشور جلوگیری کند. اینها حقایقی است که فرانسه بدان آشناست. از طرف دیگر موضوع توافق هستهای است که فرانسه از اصل موضوع حمایت کرده اما در برابر توسعه موشکی ایران مثل آلمان و بریتانیا هراسان است به همین دلیل ملاحظات خود را نسبت به توسعه موشکی ایران دارد اما در عین حال میتواند با ایران همکاری کند. ایران میتواند نیروی هوایی خود را با کمک فرانسه بازسازی کند و این حقیقتی است که شاید تا بیست سال دیگر هم نه از روسیه و نه حتی چین و آمریکا برمیآید چون اراده سیاسی ندارند پس فرانسه برای این کار جایگزین خوبی است به همین دلیل حالا که وزیر خارجه فرانسه به تهران آمده میبایستی ما با چشم باز عمل کنیم و بدانیم که فرصتهای زیادی برای ما وجود دارد و ملاحظات فرانسه را نیز درنظر بگیریم و با همکاری با فرانسه نقش خود را در خاورمیانه افزایش دهیم. در عین حال از شدت تهاجم دشمنان جلوگیری کنیم. بهتر است به جای اینکه در دل دیگران نگرانی ایجاد کنیم این نگرانی را از دل دیگران بزداییم. برای این زدودن باید در بحث مفصل با وزیر خارجه فرانسه بگوییم که توسعه موشکیمان برای جبران کمبودهای نیروی هواییمان است. در این رابطه فرانسه اگر روابط سیاسیاش با ایران گسترش پیدا کند به نیروی هوایی ما نیز کمک میدهد.
* کارشناس مسایل بینالملل
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد