چگونگی رونق تولید

دکتر داریوش مهاجر*
تولید یک مقوله مهم و در عین حال فرابخشی است. بخش‌های صنعت، معدن و کشاورزی همه در حوزه تولید رصد می‌شوند.
همچنین نباید فراموش کرد که بخش‌های صنعت و معدن به واقع می‌توانند پیشران و محرک اقتصاد باشند.
بنابراین توجه به این بخش‌ها واجد اهمیت ویژه است.
اما در شرایط فعلی که با تحریم‌های ظالمانه بیرونی و رکود و تورم درونی مواجه هستیم، چگونه می‌توان بخش مهم صنعت و معدن را به تحرک بیشتر در‌آورد تا بتواند به عنوان عامل محرکه‌ در بخش‌های دیگر اقتصاد به ویژه بخش بزرگ خدمات وارد عمل شود.
پیش از هر سخن و توضیحی باید یادآوری کرد که عوامل اثرگذار بر بخش تولید به ویژه در تولید صنعتی تحت تاثیر دو گونه اقدامات و عوامل قرار دارد؛ عوامل ریز یا خرد و نیز عوامل عمده و اساسی.
مثلا اینکه راهکارهایی برای رفع مشکلات بخش تولید در حوزه‌های امور مالیاتی یا تامین اجتماعی ارائه شود، خوب است ولی در واقع اینها ریز‌راهکارند.
راهکارهای عمده و اساسی حوزه‌ها و عوامل بزرگ دیگری را در‌بر می‌گیرد که در ذیل با مقدمه‌ای به آنها اشاره می‌شود.
ابتدا باید گفت که جامعه یک سیستم است و هر گونه تغییری در زیرسیستم‌ها (بخش‌ها) بر دیگر بخش‌ها و نیز کل سیستم اثرگذار است. مثلا مشکلات کشور در عرصه سیاسی (اعم از داخلی یا بین‌المللی) یا در عرصه قضایی و حقوقی و همانند آنها بر کل سیستم اثر می‌گذارد.
بنابراین در نگاه کلان به همه بخش‌های جامعه (زیر‌سیستم‌ها) باید توجه ویژه داشت. در این حوزه که تاثیرات عمده و ویژه بر تولید می‌گذارد به تعدادی از موارد مورد نظر اشاره می‌شود:
– مبارزه جدی با فساد بدون ملاحظات سیاسی، اقتصادی، جناحی و….
– اجرای کامل قانون در همه سطوح و بدون تبعیض به گونه‌ای که فقیر و غنی و حاکم و محکوم در برابر قانون برابر باشند. از عمده‌ترین این موارد ضرورت دقیق اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی و قانون بهبود فضای کسب و کار و همانند آنهاست.
– بهبود روابط بین‌المللی کشور در همه عرصه‌‌ها.
– مقابله جدی و واقعی با قاچاق به ویژه قاچاق سازمان‌یافته چرا که قاچاق هم‌اکنون به عنوان یکی از عوامل مخرب در عرصه تولید ایفای نقش می‌کند.
و البته عوامل دیگر.
در حوزه خرد می‌توان به موارد متعددی اشاره کرد که به برخی از آنها در ذیل اشاره می‌شود:
تشکیل ستاد حمایت از تولید با حضور نمایندگان بخش خصوصی.
– تامین نقدینگی برای واحدهای تولیدی و همراهی بانک‌ها با تولیدکنندگان در این زمینه.
– همراهی سازمان‌های امور مالیاتی و تامین اجتماعی با واحدهای تولیدی و اجرای درست قوانین.
– حمایت‌های ارزی از تولیدکنندگان در جهت تامین مواد اولیه آنها.
– کوشش دولت در جهت خروج از رکود.
– حمایت بیشتر از واحدهای تولیدی کوچک و متوسط.
– تقسیط بدهی کارگاه‌ها از سوی سازمان تامین اجتماعی و نیز سازمان امور مالیاتی.
– حمایت از صادرات با روش‌های گوناگون.
– رفع موانع متعدد فعلی در جهت شروع کسب و کارهای تولیدی.
– حمایت بیش از پیش از دارندگان ایده‌های نو و شرکت‌های دانش‌بنیان و…
کوتاه آنکه به منظور دستیابی به بهبود وضعیت تولید در کشور و ایجاد تحرک در اقتصاد لازم است اقداماتی در سطوح کلان و خرد انجام شود. در غیر این صورت سخن از بهبود تولید، بهتر شدن وضعیت صنعت و همانند آنها به نوعی شعاری بیش نخواهد بود و فاصله عمیق میان حرف و عمل و واقعیت و حقیقت همچنان باقی خواهد ماند.
*دبیرکل کنفدراسیون صنعت ایران