5 - 09 - 2017
امید حضور بانوان در ورزشگاهها برباد رفت
رضا فراهانی- خبر آمد خبری در راه است، ولی متاسفانه دیری نپایید که خبر خوش تکذیب شد. شنبه خبری مبنی بر امکان خرید بلیت برای حضور بانوان در مسابقات سعود جامجهانی منتشر شد. شور و هیجان زیادی در بین بانوان شکل گرفت و تعداد زیادی بلیت برای حضور در مسابقه تیم ملی بین ایران و سوریه خریداری شد، اما هنوز چند ساعتی از انتشار خبر نگذشته بود که این رویای کوتاه تکذیب شد.
اما این ماجرای چندساعته در نهایت موجب شد تا بحث حضور بانوان در ورزشگاه کلید بخورد. بحثی که سالیان سال مطرح میشد و اوج هیجان آن زمان انتخابات بود؛ درست زمانی که زنان درخواست کردند این حق مورد توجه قرار گیرد. اما حضور بانوان در ورزشگاه صدهزار نفری هنوز تحقق نیافته است. هرچند دیده شد که در مسابقات والیبال چند بار بانوان بهطور محدود در ورزشگاه حضور پیدا کردند.
این حضور محدود اما همیشه مورد توجه دوربینهای تلویزیونی بود و بهطور گسترده به نمایش درآمد. حضور این بانوان اگرچه محدود به ۱۰۰تا ۲۰۰ نفر بیشتر نبود اما همین حضور کوچک شور، شعف و انرژی زیادی در تشویق بازیکنان ایجاد میکرد. اما این سوال مطرح است که چرا بانوان این امکان را دارند تا گاهی در مسابقات والیبال شرکت کنند و حضور در استادیوم ۱۰۰هزار نفری خطرناک است؟
هرچند حضور بانوان در مسابقات والیبال نیز بسیار محدود است اما فراموش نکنید در گذشته این امکان بدون مانع وجود داشت و بعد از یک بازی که بانوان بهطور گسترده حضور پیدا کردند این امکان به کلی سلب شد. حذف صورتمساله به قطع کافی نیست و موضوع حضور بانوان در استادیومها را باید با نگاهی ریشهای و فرهنگی به سرانجام رساند. ما در شرایطی که کشورهای حوزه خلیج فارس برای حضور شهروندان در استادیومها جایزه تعیین میکنند این حق را از نیم دیگر جامعه دریغ کردهایم.
از سویی دیگر علاوه بر اهمیت موضوع حضور زنان در ورزشگاه آنچه روز شنبه درباره فروش بلیت مطرح شد بیش از گذشته نگرانکننده است. این ماجرا هرچند اعلام شد که خطایی فنی بوده است اما بیشتر میتواند ظرفیتسنجی درباره حضور زنان در ورزشگاه باشد. اگر هم اینچنین نباشد و خطایی فنی کار را به جایی کشاند که تعداد زیادی از بانوان بلیت تهیه کنند و در نهایت از حضور در ورزشگاه منع شوند موضوعی بسیار نادرست شکل گرفته است.
بیشک فردی که درمورد این بیتوجهی مسوول بوده است بهطور جدی باید توبیخ شود و نسبت به آنچه رخ داده است پاسخگو باشد. این موضوع به هیچ عنوان قابل چشمپوشی نیست چراکه با عاطفه و احساسات بخشی از جامعه بازی شده است. به هر روی وقتی منع از انجام امری وجود داشته باشد ذهن هیچ خواستهای نسبت به آن ندارد یا به عبارتی در مقابل مساله موجود آمادگی دارد اما اینکه ناگهان چنین آرزویی برآورده و در چشم برهمزدنی نابود شود، نگرانکننده است.
این درحالی است که جایگاههای فروخته شده و هزینهای که بابت آن دریافت شده است چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد، سوال مهم دیگری است که باید درباره آن پاسخگو باشند. هرچند پرشدن استادیوم دور از ذهن نیست. به هر روی حافظه تاریخی فوتبال نشاندهنده آن است که بارها تعدادی بیش از ظرفیت ورزشگاه بلیت فروخته شده است و در نهایت جمعیت عظیمی بلیت در دست پشت درهای استادیوم ماندهاند.
آنچه در نهایت نگرانیها را بیشتر میکند هیجانات و انرژی جوانانی است که میتوانست در ورزشگاه به شکلی مناسب تخلیه شود اما مسیر آن به بیراهه رفته است. بنا بر گفته یکی از ورزشکاران پیشکسوت فوتسال بیتوجهی به زمینهایی که جوانان رایگان در آن فوتبال بازی میکردند توسط شهرداری تبدیل به ورزشگاهی شد که برای حضور در آن باید پول پرداخت میکردند و از سویی دیگر به برجسازان سپرده شد.
همین روند مسیر زندگی همه آن جوانان را تغییر داد. از همینرو نباید اجازه دهیم این اتفاق در شکل دیگر تکرار شود. از همین رو از رییسجمهور و وزیر ورزش و جوانان انتظار میرود بنا بر آنچه در ورزشگاه آزادی تهران مطرح کردند حضور زنان در ورزشگاه میسر شود. پیرو این موضوع با رهبری و مقامات مراجع تقلید بررسیهای لازم را انجام دهند تا نتیجهای مطلوب حاصل شود. yahoo.com1@r_f60
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد