همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید!

هومن جعفری- امروز که بنده دارم با شما حرف می‌زنم، شرایط کشور اینطوری‌هاست که عرض می‌کنم. ما یکسری اصلاح‌طلب داریم که هر انتخاباتی می‌شود اصولگرایان را می‌اندازند جلو! یکسری اصولگرا داریم که خودشان نمی‌دانند به چهره‌های اصولگرا روی بیاورند یا سعی کنند بروند سراغ چهره‌های خارج از لیگ! یکسری نامزد ریاست‌جمهوری داریم که خودشان نمی‌دانند اپوزیسیون هستند یا اپوزوسیون! یک جناحی هم داریم که همیشه هشدار می‌داده که روزنامه‌نگاران و هنرمندان سیاه‌نمایی نکنند، بعد کسانی را روانه میدان ریاست‌جمهوری می‌کند که در سیاه نمایی دست بقیه را از پشت بسته اند!
یک رییس جمهور داریم که هنوز مانده اخم کند یا بخندد! تازه یک اخلاق دیگری هم دارد. وقتی رقبایش در مناظره حرف می‌زنند قاه قاه نخودی می‌خندد در حالی که آدم صدای قاه‌قاهش را می‌شنود! این هیچ! ما یک شهردار ۱۲ ساله داریم که رایش از تهران از رای آخرین نماینده تهران در مجلس ۲۰۰ هزار نفر پایین‌تر است بعد راه به راه می‌آید برای ریاست‌جمهوری ثبت‌نام می‌کند. یک بار گازانبر می‌خورد، یک بار لوله می‌شود،‌ ول نمی‌کند!
یک نامزد دیگر داریم که در تلویزیون برای مردم شعر ما گل‌های خندانیم را می‌خواند. یکی دیگر را داریم که شبیه این معلم‌های زیست و عربی است. سوال‌های سخت سخت می‌پرسد و در نگاهش می‌خوانی که هر لحظه امکان دارد یک گچی چیزی پرت کند سمت‌مان! یک تلویزیون داریم که کسی تماشایش نمی‌کند. یکسری هم مردم خارج از صحنه داریم که می‌گویند نمی‌آییم و رای نمی‌دهیم، بعد دقیقه ۹۰ که نخیر، از دو ساعت مانده به آغاز بازی می‌روند دم در حوزه صف می‌کشند و هی آهنگ وطنم ‌ای شکوه پابرجا را با موبایل‌شان گوش می‌کنند و اشک می‌ریزند!
یکسری احزاب سیاسی داریم که بود و نبودشان نه تنها فرقی نمی‌کند بلکه توفیری هم ندارد. بعد سخنگویشان با یک اعتماد به نفسی مصاحبه می‌کند که بیایید در انتخابات شرکت کنید، انگار عابدزاده‌ای، گلزاری، رادانی چیزی است!
یکسری سینماگر داریم که کار سیاسی می‌کنند. یکسری سیاستمدار داریم که کار سینمایی می‌کنند. یک آقای عارف هم داریم که روی آینه خانه اش نوشته‌: سکوت سرشار از ناگفته‌هاست! یک لیستی هم به عنوان لیست اصلاح‌طلبان اعلام کرده که در بهترین حالت می‌شود با آنها یک بار آهنگ «گل پری جون» را بازخوانی کرد! کارکرد دیگری ندارد البته احتمالا بشود چند تا کار ساسی مانکن هم خواند. بالاخره چند تا دوست هپی هم در لیست موجودند! یک لیست آبرومند جدیدتری هم البته ظاهرا دوستان اعلام کرده‌اند که بد نیست ولی هنوز کار دارد. اگر با لیست اول می‌شد فقط گل پری جون را خواند، این لیست دومی به درد کارهای مجلس‌پسندتری مثل کارهای عصار می‌خورد.
یک دانه امیر تتلو هم داریم. سالی به ۱۲ ماه در حال تغییر مواضع سیاسی است. یک بار پرسپولیسی می‌شود یک بار استقلالی! از سیاست چیزی سرش نمی‌شود بعد به مردم توصیه می‌کند بروند به قالیباف رای بدهند. یعنی همین طوری لوله‌ای تصمیم می‌گیرد!این شرایط الان ایران است. تازه اینها چیزهایی است که شاید بشود منتشر کرد. اگر می‌خواهید بیشتر برایتان باز کنم بیایید برویم خانه آقای عارف، بنشینیم زیر همان آینه معروف و بعد من بقیه اش را در گوش‌تان می‌خوانم.
آهان! راستی کسانی را هم داریم از شهرداری ماهی ۸۰۰ هزار تومان حقوق می‌گیرند بعد می‌روند در نیاوران و زعفرانیه دو میلیارد پول آپارتمان تخفیف‌دار می‌دهند! ناقلاها! شما هم بله؟!
نتیجه اخلاقی‌: یکسری طنزنویس حق‌التحریری هم داریم از صبح مشغول سری دوزی مطلبند. یک جا طنز سیاسی جان‌دار می‌نویسند، یک جا فال ماه، جای دیگر روانشناسی رنگ‌ها! همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید یعنی همین دیگر!