حماسه پارسی در ساحل خلیج‌‌فارس!

کارن کوکبیان- روی زمین نیستند، ساحل جمیرای دوبی زیر پای ایرانیان است. می‌زنند و می‌رقصند، وقتی در پانزده ثانیه مانده به پایان بازی، کیانی که یک گل به خودی زده بود و بازی چهار بر دو برده را چهار بر سه، با یک هند بچگانه یک پنالتی را به روسیه تقدیم کرد، نفس‌ها در سینه حبس شده بود‌ اما پیمان حسینی، دروازه‌بان سابق تیم شموشک نوشهر که به دلیل افول باشگاهش در فوتبال ایران سراغ فوتبال ساحلی آمده بود، آنقدر در جام بین‌قاره‌ای پنالتی گرفته بود که بهترین گلزن روسیه هم کاری از پیش نبرد و توپ را به اوت زد تا تیم ملی فوتبال ساحلی به بزرگترین افتخار یک تیم بزرگسال در تاریخ ورزش ایران برسد. ایران قهرمان جهان را این بار نه در پنالتی بلکه در وقت‌های قانونی برد تا روس‌ها مات و مبهوت شوند و اماراتی‌ها و سوییسی‌ها که سوم و چهارم شده بودند و در حال دیدن بازی بودند، انگشت به دهان بمانند. ایران دو بار انتقام حذف از جام جهانی توسط روسیه را گرفت و حالا بر بام جام بین‌قاره‌ای قرارگرفت. آن هم به مدد دانش و تجربه مارکو اکتاویوی برزیلی‌، سرمربی تیم ملی فوتبال ساحلی که سال ۲۰۰۷ اولین بازیکنان تیم ملی فوتبال ساحلی را استعدادیابی کرد و این رشته را در ایران از حالت یک ورزش تفریحی درآورد. ورزشی که فرشاد فلاحت‌زاده و بهزاد داداش‌زاده، بازیکنان سابق تیم‌های استقلال و پرسپولیس و تیم ملی آن را تاسیس کردند اما بازیکنان سابق چمنی پر سن و سال را به این رشته آوردند، خودشان و امثال رضا حسن‌زاده‌ها که در مسابقات آسیایی راه به جایی نبردند‌. مارکو اکتاویو که با تیم ملی برزیل چهار قهرمانی جهان آورده بود و با تیم ملی پرتغال، در فینال جام‌جهانی برزیل را برده بود، عاشق بچه‌های صاف و ساده تیم ملی فوتبال ساحلی ایران شد و ماند و ماند و ماند تا ایران را به بام جهان برد. مارکو اکتاویو دو بار به خاطر فرشاد فلاحت‌زاده و بهزاد داداش‌زاده تیم ملی را رها کرد. بار سومی که تیم را رها کرد، علی
‌رضا علی معروف، رییس کمیته فوتبال ساحلی بود. کسی که وقتی کفاشیان‌ کنارش گذاشت، فوتبال ساحلی ایران نفس راحتی کشید. نفس شنبه‌شب راحت کشیده شد و این نام ایران بود که در امارات طنین‌انداز شده بود. جایی که همیشه می‌خواهند نام خلیج‌فارس را تغییر دهند اما حماسه پارسی در ساحل خلیج‌فارس اتفاق افتاد تا جهان نام ایران را در فوتبال ساحلی بشناسد.
صدای لس‌آنجلسی‌ها در رسانه ملی
همه می‌دانند فوتبال ساحلی یک رشته مفرح است و در حین انجام بازی موزیک‌های اکسیژن پخش می‌شود، شنبه‌شب و در ۱۲ دقیقه اول بازی، به یکباره ترانه معروف «‌ما بچه‌های ایرانیم، همیشه ایرانی می‌مانیم» ازیک دی‌جی معروف ایرانی توسط اماراتی‌ها پخش شد که رسانه ملی متوجه نشد. وقتی یک ترانه از دو خواننده لس‌آنجلسی که برادر هم بودند پخش شد، در ۱۲ دقیقه‌های دوم و سوم کلا صدای ورزشگاه را قطع کردند، هر چند که وقتی بازی را از شبکه‌های الجزیره یا دوبی‌اسپورت می‌دیدیم ترانه‌های دیگری هم پخش شدند و تماشاگران ایرانی حرکات موزونشان را انجام می‌دادند. ایرانی‌های ساکن دوبی آمده بودند تا بازیکنان ایرانی را تشویق کنند. از محمد احمد‌زاده رودسری که در دقایق یک و ۲۵ گل زد و بهترین و فنی‌ترین بازیکن مسابقات شد، مخصوصا گل سومش که رویایی و زیرطاقی بود. مصطفی کیانی تهرانی و امیرحسین اکبری که پدیده‌های جدید این رشته هستند و قیچی‌برگردان‌هایشان همیشه در یادها می‌مانند، علی نادری اصفهانی که راننده آژانس است و در دقیقه ۲۶ تیر خلاص گل چهارم را زد، کاپیتان تیم ملی است و زمانی که می‌خواست به سپاهان اصفهان برود، دلال‌ها از او پول زیادی خواستند اما او پول نداشت. حسن عبداللهی اهل رودسر که با لکنت زبان دوست‌داشتنی‌اش، به قول بچه‌های تیم ملی ساحلی کتک‌خور بازی‌هاست و تازه دو ماه است بعد از یک مصدومیت سنگین به فوتبال ساحلی برگشته، در مسابقات بین قاره‌ای هم سرش شکست هم زیر چانه‌اش ۱۰ بخیه خورده بود. فرید بلوک‌باشی، سلطان قیچی برگردان زدن و سرضرب کار شوت زدن، یک انزلی‌چی به تمام معنا که خودش می‌گوید محمد احمدزاده در انزلی کاری با او کرد تا فوتبال چمنی را ببوسد و بگذارد کنار. نابودی فوتبال چمنی فرید بلوک‌باشی تقصیر هر کس که بود، نانوای معروف انزلی حالا مورد توجه جهانیان قرار گرفته است، گل‌های حساسی که به برزیل و روسیه و ایتالیا زد، فرید را فراتر از انزلی هم برده است. حالا یک شهر منتظر اوست و می‌گویند قرار است همه انزلی به استقبالش بروند. پیمان حسینی، دروازه‌بان ناکام شموشک‌ که بازهم دلال‌ها قد کوتاهش را بهانه کرده بودند تا از فوتبال چمنی برود، حالا روی شن‌های روان می‌درخشد و چشم آن دلال‌ها را کور می‌کند. بهمن فروتن، سرمربی سابق شموشک‌ با دیدن درخشش پیمان حسینی اشک می‌ریزد و به سیگارهایش پک می‌زند، به این دلیل که می‌داند پیمان حسینی چطور در فوتبال چمنی قربانی شد. سلطان پنالتی گرفتن با بی‌انصافی کمیته فنی بازی‌ها، بهترین دروازه‌بان نشد تا بوخلیتسکی دروازه‌بان روسیه به عنوان بهترین دروازه‌بان شود و همه ماتشان ببرد. مسلم مسیگر، دانشجوی ترم ۱۲ عمران دانشگاه خلیج‌فارس بوشهر‌ از قربانیان مافیای فوتبال است که نگذاشتند این بازیکن تکنیکی در فوتبال چمنی بدرخشد، ستارگانی که قدرت بدنی‌شان۲۰ برابر قدرت بدنی بازیکنان فوتبال چمنی است. همه اینها با هم گل کاشتند، گلی که می‌توانستند در جام جهانی بکارند و همین روسیه نگذاشت. حالا همه امیدواریم که در جام جهانی آینده کاپ را بالای سر ببرند. با همین مارکوی دوست داشتنی برزیلی که روی چمن‌ با بازیکنان ایرانی دور افتخار می‌زد و برزیلی‌ها حسرت می‌خوردند که چنین مربی را از دست داده‌اند. در هر حال روسیه در هر دو دوره‌ قبلی جام بین قاره‌ای قهرمان جهان شده بود. این تیم در جام جهانی تاهیتی نیز که اواخر تابستان برگزار شد هم قهرمان جهان شد و در پایان مسابقات جام بین قاره‌ای امارات میزبان که توسط ایران در نیمه نهایی شکست خورده بود، سوم شد و سوییس چهارم، برزیل پنجم، ایتالیا ششم، مکزیک هفتم و مراکش هشتم شدند.
مراسم به یادماندنی اهدای جام
در زمان اهدای جام قهرمانی به تیم ایران که توسط شیخ منصور آل مکتوم انجام شد، بازیکنان تیم ملی فوتبال ساحلی ایران قصد اهتزاز پرچم ایران را داشتند اما مسوولان اماراتی به بهانه دیده شدن نام اسپانسر مسابقات مانع شدند اما بازیکنان وقتی دیدند سرود ملی ایران پخش نشد، با سماجت و می‌شود گفت غیرت، پرچم بزرگ ایران را درآوردند و آن را به رخ جهانیان کشیدند. همان زمان بود که شیخ منصور و دیگر مقامات اماراتی به سرعت جایگاه ویژه را ترک کردند تا در عکس‌های یادگاری با پرچم ایران حضور نداشته باشند. دوربین‌ها هم حرکت عجیب آنها را با تیم قهرمان نشان داد. ایرانی‌ها در ساحل جشن گرفته بودند و ورزشگاه را ترک نمی‌کردند. طرفداران ایرانی عکس یادگاری می‌خواستند و منتظر دلاوران مظلوم فوتبال ساحلی بودند، دلاورانی که گفته می‌شود پاداششان روی هواست. آنها مزد زحمات چند ساله شان را گرفته بودند. ساحلی بازان حالا با پای برهنه کاری کرده‌اند کارستان! مطمئنا کسانی پیدا می‌شوند که به آنها پاداش بدهند. از هدایتی گرفته تا رویانیان و وزارتخانه‌ها و شرکت‌های خصوصی و دولتی باید بشتابند برای بازیکنانی که سالانه ۱۰ میلیون تومان هم نمی‌گیرند و اندازه یک آبدارچی شرکت حقوق ماهانه دریافت نمی‌کنند. این دلاوران رکورد شکسته‌اند. رسانه‌های معتبر جهان به این پیروزی پرداخته‌اند و عکس‌ها و خبرهای تیم ملی فوتبال ساحلی در شبکه‌های اجتماعی هم رکورد شکسته است. باور کنید ممکن است این پیروزی و این قهرمانی دیگر تکرار نشود! آنها خون همه فوتبال‌دوستان را به جوش و خروش آورده و دل‌ها را شاد کرده‌اند! دلشان را شاد کنید…