دولت با جیب پولدارها پز می‌دهد

پس از افزایش پرسروصدای قیمت شیر و بعد از آنکه مسوولان با برخورد تعزیراتی و بگیر و ببند نتوانستند آرامش را در بازار لبنیات حاکم کنند، سناریوی جدیدی برای تعیین قیمت این محصولات رقم خورد.

عرضه شیر با نرخ متفاوت برای دو قشر کم‌درآمد و پردرآمد نتیجه سه ماه درگیری دولت و دامدار است. شاید همان روزی که دلار و بلیت هواپیما دو نرخی شد باید این پیش‌بینی را برای شیر هم می‌کردیم. هم‌اکنون با مقوله‌ای به نام «چندنرخی‌ها» در بازار مواجهیم.

 با اینکه دولت برای خواباندن اعتراض‌ها به گرانی دست به چنین اقدامی زده اما می‌بینیم که این ترفندها حاکی از این است که مسوولان برگ برنده‌ای برای کنترل بازار ندارند.
در واقع دولت با چندنرخی کردن اجناس به دنبال این است که قشر مرفه جور دولت را در تامین کالاهای اساسی بکشد با این تفاوت که دست آخر منتش بر سر مصرف‌کننده بی‌پول و پزش برای دولت بماند این در حالی است که بر مسوولان واجب است تا با کمک به صنعت و تولید شرایط را به‌گونه‌ای فراهم کنند که قیمت تمام شده صدای کسی را درنیاورد اما در این مقطع دولت ساده‌ترین و بی‌خرج‌ترین گزینه را برای کاهش قیمت‌ها انتخاب کرده است.
اینکه چندنرخ برای یک کالا وجود داشته باشد و براساس آن مردم دسته‌بندی شوند یکی از منسوخ‌ترین روش‌هایی است که مسوولان ما در این برهه دست به دامن آن شده‌اند حال اینکه دولت با این کار تنها شکاف میان دو طبقه را عمیق‌تر می‌کند.
این تصمیم در مورد کالایی همچون شیر نتایج منفی را به بار خواهد آورد به طوری که عرضه شیر دونرخی نه تنها شکاف بین عرضه و تقاضا را افزایش خواهد داد بلکه به واسطه کمبود تولید شیر خام در کشور قیمت تمام‌شده مواد اولیه را نیز با افزایش روبه‌رو کرده و قطعا صعود دوباره قیمت‌ها را به دنبال خواهد داشت.
تحولات بازار مواد لبنی در حالی است که مقام‌های مسوول سعی در توجیه افزایش قیمت آن دارند اما غافل از آنکه تبعات این تصمیمات ضررده‌تر از اتفاقات اولیه آن است.