تلاش برای رسیدن به نقطه مطلوب 

از جمله سعادتمندی‌های جمهوری اسلامی ایران آن است که عالی‌ترین مقامش در جایگاه رهبر زمانی خود مدیر ارشد کشور بوده و تجربه ذی‌قیمتی درباره نحوه اداره کشور، ایجاد توسعه پایدار و دستیابی به ارزش افزوده دارد. توصیه‌هایی که  پنجشنبه گذشته مقام رهبری به دست‌اندرکاران و مدیران دولت کردند به خودی خود حایز اهمیت و قابل مطالعه است اما وقتی به این نکته توجه شود که رهبری باسابقه مدیریت کشور آن هم در شرایط بحران چنین نقطه نظراتی را ارایه می‌کند، آن دیدگاه‌ها با اهمیت‌تر و عملی‌تر می‌نمایاند.

تاکید چند باره مقام رهبری درباره لزوم اجرای کامل منویات ایشان درباره اصل «۴۴» قانون اساسی و آزادسازی اقتصاد و حساسیت ایشان روی موضوع‌های مهمی مانند تورم، نقدینگی سرگردان و وضعیت معیشتی اقشار جامعه بالاخص اقشار متوسط و ضعیف جامعه، پیش از هر چیز ممکن است نشانه نارضایتی مقام رهبری از وضعیت موجود باشد، این دقیقا به آن معنی است که وضعیت موجود تا نقطه‌ای که مد نظر مقام رهبری است تفاوت دارد و دولت ‌باید برای رسیدن به آن نقطه تلاش کند.این نکته که رهبری پایان دوره خدمتی دولت را در سال پیش‌رو مورد توجه قرار دادند شاید به این معنی باشد که رهبری فرصت یک ساله برای رفع این‌گونه نابسامانی‌ها را کافی می‌دانند و از دست‌اندرکاران می‌خواهند تا به مناسبت سال پایانی فعالیت دولت، از ادامه فعالیت سرد نشوند و مانند گذشته همت خود را برای رفع چنین مشکلاتی به کار گیرند.سال آینده که دولت بعدی به مناسبت هفته دولت به حضور مقام رهبری برسد، روشن خواهد شد که مدیران کنونی چقدر به تعهد و وظیفه خویش عمل کرده‌اند.