حواشی برنامه استعدادیابی موسیقی از کجاست؟

گروه فرهنگ و هنر‌- سازنده مسابقه استعدادیابی «آوای جادویی» درباره روند کلی این مسابقه استعدادیابی موسیقی از زمان تولید تا گرفتن مجوز، حواشی‌‌ای که به همراه داشت، تاثیرگذاری‌اش در جامعه و اهمیت به قشر جوان و استعدادهای پنهان کشور صحبت کرد و به ذکر نکاتی پرداخت.
«تهیه‌کننده «آوای جادویی» ابتدا با اشاره به اتفاقاتی که برای پخش مسابقه رخ داد و فاصله‌ای که میان تولید و پخش
«آوای جادویی» ایجاد شد، توضیح داد: ضمن تشکر از دستگاه‌های مربوطه و ساترا باید اشاره کنم «آوای جادویی» از سال ۱۳۹۹ مجوز تولید داشته و با توجه به رسالتی که داشتیم و کیفیت برنامه برای ما اهمیت داشت، زمان تولید برنامه با یک برنامه صرفا نمایشی متفاوت شد. در مسابقه‌ای مثل «آوای جادویی» داوران ساعت‌ها برای آموزش یک هنرجو وقت می‌گذارند اما بیننده فقط یک اجرای پنج دقیقه‌ای را می‌بیند. درباره پخش محصول هم ماجرای خاصی وجود نداشت. این یک محصول خصوصی است و در زمانی که مقرر بود منتشر شود، با مجموعه‌های متعددی مذاکره شده است. هر مجموعه شرایط خاص خود را دارد و در معامله‌ها بعضی وقت‌ها ممکن است توافق حاصل نشود. مشکلات یا اختلال در مسیر هر کاری وجود دارد. «آوای جادویی» از همان ابتدا مجوز داشته است و هرگونه حاشیه‌ای در این زمینه را تکذیب می‌کنم. به‌ هر حال موضوعات حاشیه‌ای اهمیتی ندارد. مهم اتفاقی است که امروز در «آوای جادویی» افتاده و مردم مسابقه را دیده‌اند و از آن استقبال کرده‌اند.
او سپس درباره نوپا بودن حوزه تولید مسابقات استعدادیابی موسیقی در ایران و چالش‌هایی که ممکن است در راه ساخت این نوع برنامه‌ها وجود داشته باشد، توضیح داد: هیچ‌وقت احساس نکردم تولید این کار سخت‌تر از تولید یک سریال یا محصول نمایش خانگی است، ضمن اینکه این اتفاق برای اولین‌بار نیست که می‌افتد. در پلتفرم فیلم‌نت برنامه «بندبازی» پخش شده است. قبل از آن هم برنامه «شب‌کوک» در صداوسیما پخش شد و همین الان یک مسابقه جذاب با عنوان «هماهنگ» در حال پخش است. در سه فصل برنامه «عصر جدید» هم خیلی از شرکت‌کنندگان خواننده بودند، بنابراین فکر نمی‌کنم این موضوع جدید باشد. شاید اگر کسی وارد این حوزه نشده به دلایل دیگری بوده است.
طهرانی تاکید کرد: هدف‌مان صرفا تولید یک برنامه نمایشی نبوده و به رسالت فرهنگی‌مان برای پیدا کردن استعدادهای داخل کشور توجه کرده‌ایم.
تهیه‌کننده «آوای جادویی» تولید مسابقات استعدادیابی موسیقی را مستلزم توجه به نیازهای جامعه دانست و بیان کرد: افرادی که این محصولات را تولید می‌کنند باید ببینند آیا جامعه ظرفیت پذیرش این فضای استعدادیابی را دارد و می‌خواهد این برنامه‌ها را ببیند یا خیر. «آوای جادویی» برنامه‌ای بود که نشان داد مردم فضای استعدادیابی خوانندگی را دوست دارند.
وی سپس درباره انتشار خبری مبنی بر جوایز ویژه «آوای جادویی» برای فینالیست‌ها (از جمله ساخت یک قطعه با آهنگسازی علیرضا افکاری) و انتقادی که از برخی برنامه‌های قبلی استعدادیابی موسیقی به‌خاطر کم‌تاثیر بودن آنها در آینده استعدادهای موسیقی می‌شد، به این اشاره کرد که قطعا فکر کردن او به تولید یک برنامه استعدادیابی موسیقی به خلأ موجود در این حوزه مرتبط بود.
طهرانی اضافه کرد: برای همه محتواهایی که در این حوزه تولید شده‌اند احترام قائلم، اما رسالت هر برنامه می‌تواند با برنامه‌های دیگر متفاوت باشد.
زمانی هدف از تولید یک اثر صرفا سرگرمی و نمایش جهت جلب رضایت مخاطب است ولی یک وقت در کنار این موضوع، هدف بزرگ‌تری وجود دارد. در «آوای جادویی» از ابتدا این هدف وجود داشت که اینجا یک آکادمی تخصصی باشد که رقابت در آن عادلانه باشد، تیم تولید هیچ دخل و تصرفی در انتخاب‌ها نداشته باشد و داوران مستقلا کار خود را پیش ببرند.
وی عنوان کرد: آقای افکاری هم خودشان دوست داشتند این جایزه را به فینالیست هر گروه هدیه بدهند و ما هم تدابیری اندیشیده بودیم که فضایی را فراهم کنیم که هنرجویان صرفا با یک هدیه مالی از مسابقه بیرون نروند. جنبه هنری و زحمت هنرجویان برای ما ارزش دارد و این مسوولیت برای تیم «آوای جادویی» وجود داشت که در حد توان خودش به‌ عنوان یک مجموعه خصوصی از این استعدادها حمایت کند و خروجی‌اش محدود به قطعاتی نباشد که هنرجویان در مسابقه به‌اصطلاح کاور کرده‌اند.
این تهیه‌کننده در پاسخ به پرسشی درباره شباهت نسخه‌های داخلی مسابقات استعدادیابی به نمونه‌های خارجی اظهار کرد: مسابقات ساخته‌ شده در دنیا الگویی دارند که اگر از آنها استفاده نکنیم اشتباه است، مثلا اینکه یک خواننده صدای یک فرد را بدون توجه به ظاهر آن فرد در حوزه موسیقی انتخاب کند، خیلی منطقی و الگویی درست است. برای رسیدن به چنین هدفی این ایده را پیدا کرده‌اند که داوران پشت به صحنه روی صندلی بنشینند. بهره‌برداری کردن از این ماجرا اشتباه نیست، ضمن اینکه اصول تاک‌شوها و رئالیتی‌شوها کپی است. در همه دنیا آدم‌های خلاق وجود دارند و هر کشوری بنا بر فرهنگ و شرایط خودش آن الگوها را بومی‌سازی می‌کند. «آوای جادویی» هم می‌تواند برداشت آزادی از یک نسخه بین‌المللی باشد.
تهیه‌کننده «آوای جادویی» در پایان تاکید کرد: تعداد این جوانان کم نیست. هر کدام از این هنرمندان می‌توانند در بازار اقتصادی کشور تاثیرگذار باشند و سلیقه شنیداری مخاطب را در کنار بسیاری از خواننده‌های شناخته‌شده و خوب کشورمان از محتوای ضدارزش و هجویات دور کنند. اگر هر کدام از این استعدادها بتوانند جایگاه خود را در تخصص‌شان پیدا کنند موجب اشتغال گروه‌های مختلف و ارتزاق بسیاری از افراد پیرامون خود می‌شوند. فکر می‌کنم تکرار برنامه‌هایی از قبیل «آوای جادویی» هم از جهت نمایشی و جلب رضایت مخاطب و ساختن لحظه‌هایی قشنگ و جذاب برای مردم مفید است و هم از این جهت که بار فرهنگی و مثبتی در جامعه دارد. پخش مسابقه استعدادیابی موسیقی
«آوای جادویی» که تولید آن در سال ۱۴۰۰ آغاز شده بود با تاخیری بیش از یک‌ سال از ۲۵ اسفند ۱۴۰۱ در پلتفرم فیلم‌نت آغاز شد. فصل اول این مسابقه هم‌اکنون به مراحل پایانی‌اش رسیده است.