آقای اتابک دیر نشود

الهه بيگي‌*
آمارهای رسمی از تغییرات تولید صنعتی نشان می‌دهد نرخ رشد در این بخش بسیار پراهمیت اقتصاد کشور آهسته‌تر از دیگر بخش‌ها بوده است و باتوجه به وضعیت اقتصادی احتمال اینکه بتوان در این بخش شتاب کافی پدیدار ساخت چندان بالا نیست.
دلایل روند آهسته و حتی منفی در تولید صنعتی دلایل پرشماری دارد که تولید‌کنندگان بارها‌وبارها درباره گره‌های بازنشده این بخش بر زبان آورده‌اند. به طور مثال کاهش ارزش‌افزوده تولید خودرو که نزدیک 20درصد از ارزش‌افزوده صنعت را به خود اختصاص داده یکی از بازدارنده‌های رشد صنایع است. نرسیدن ارز به میزان کافی‌، ناتوانی بازار پول و سرمایه برای تامین نقدینگی بنگاه‌های صنعتی و از همه مهم‌تر کاهش قدرت خرید شهروندان و رویکرد بزرگ جامعه به خرید کالاهای خارجی که از مسیر قاچاق به بازارها سرازیر شده نیز از دلایل رشد بطئی صنعت است.
کارشناسان و اقتصاددانان باور دارند باید تکلیف بخش صنعت را یکسره کرد. به این معنی که آیا ایران می‌تواند در وضعیت کنونی توزیع قدرت صنعتی در جهان و حتی در میان کشورهای همسایه مثل ترکیه برای بخش صنعت سرمایه‌گذاری کند؟ واقعیت این است که تحریم‌های اقتصادی ایران و نیز فقدان مناسبات پایدار سیاست خارجی با غرب، ایران را از تکنولوژی روز صنعت دنیا دور کرده است. صنایع موجود ایران مثل نساجی و پوشاک‌‌، لوازم خانگی‌، خودروسازی و دیگر صنایع تولید‌کننده کالاهای بادوام مصرفی و کالاهای مصرفی درصورت آزادی واردات و کاهش تعرفه‌ها بدون تردید در واردات هضم شده و اثری از بسیاری از بنگاه‌ها نخواهد ماند. گره‌های کور صنعت در ایران بسیار پرشمار است و اگر همین امروز اقدام به بازکردن آنها نکنیم و تکلیف تولید صنعتی را یکسره نکنیم فردا دیر است. در چنین وضعیتی است که آقای اتابک، وزیر صنعت، معدن و تجارت شده و کار بزرگی بر دوش او نهاده شده است. وزیر صنعت، معدن و تجارت به هر دلیل تا امروز کمترین تحرک سازمانی را نسبت به همتایان خود در دیگر وزارتخانه‌ها نشان داده است و باید برای خیز برداشتن کوشش بیشتری کند. شاید نا‌آشنایی نسبی وی با ساختار قدرت در این وزارتخانه او را سردرگم کرده و شاید به دلیل نا‌آمادگی برای این منصب است که وی را در سردرگمی نسبی فرو برده است. در این نوشته کوتاه مجالی برای تشریح همه اقدام‌های لازمی که وزیر صمت باید انجام دهد نیست و فقط می‌توان در یک عبارت کلی یاد‌آور شد که باید بجنبد و از بی‌تصمیمی رها شود. وی می‌تواند دست‌کم برای مدت کوتاهی از کسانی که سال‌های طولانی در منصب وزارت صنایع یا معاونت‌های مهم این وزارتخانه شاغل بوده‌اند کمک بگیرد. فردا دیر است جناب وزیر.
*سردبیر