پیامدهای سکونت جمعیت کشور در جوار گسل‌های فعال و کانون‌های خطر لرزه‌ای

مهر- رییس بخش زلزله‌شناسی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با اشاره به لرزه‌خیزی بالای ایران گفت: جمعیت کشور در جوار گسل‌های فعال و کانون‌های خطر لرزه‌ای ساکن هستند که این امر خطرات زلزله را افزایش می‌دهد.
علی بیت‌اللهی، رییس بخش زلزله‌شناسی و خطر‌پذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با اشاره به اینکه ایران جزو ۱۰کشور فعال لرزه‌خیزی است، اظهار کرد: محل ظهور آب که از طریق سیستم چشمه‌ها، شکستگی‌ها و شکاف‌های بین سنگی بوده، عموما منطبق با گسل و خورد شده به‌شمار می‌روند، بنابراین اغلب شهرهای کشور همجوار منابع آب‌های زیرزمینی قرار دارند.
او افزود: جمعیت زیادی از ایران در جوار کانون خطرهای لرزه‌ای ساکن هستند؛ به‌عنوان مثال گسل شمال -تهران همجوار با استان تهران، گسل شمال -تبریز همجوار با استان تبریز، گسل جنوب مشهد همجوار با استان مشهد است. جمعیت متراکم ایران هم‌راستای گسل‌ها شکل گرفته است. رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی بیان کرد: تعداد زلزله در ایران بالاست و زلزله در کانون‌های جمعیتی رخ می‌دهد. شدت و نیروی زلزله در نزدیکی محل رخداد به مراتب بیشتر است، بر همین اساس تخریب گسترده‌ای هم در پی خواهد داشت. او با اشاره به اینکه گسل و زلزله‌ها به نوعی خصوصیات ذاتی سرزمین ما به‌شمار می‌رود، ادامه داد: گاهی گفته می‌شود، می‌توان پایتخت کشور را به نقطه‌ای که زلزله‌خیز نباشد، انتقال داد، اما واقعیت این است که چنین نقطه‌ای در کشور وجود ندارد. این مقام مسوول تاکید کرد: همچنین در مناطق کویری کشور به دلیل نبود ایستگاه، دستگاه‌های لرزه‌نگاری و عدم وجود تمدن و زیستگاه‌های بشری اطلاعات دقیقی در زمینه زمین لرزه‌ها وجود ندارد، اما این مساله بدین معنا نیست که در این نقاط زلزله رخ نداده و در حال حاضر امکانات بررسی این نواحی وجود ندارد. بیت‌اللهی در پایان گفت: رخداد زمین‌لرزه‌ها گویای یک واقعیت مهم است، تمام سیستم گسلی که سرتاسر سرزمین ما را پوشش می‌دهد، با همین زمین‌لرزه‌های کوچک نشان از فعال بودن خود می‌دهند و دائما در معرض تنش هستند.