رمان فارسی بخوانیم

تعطیلات عید فرصت خوبی برای مطالعه است. چه بهتر که در این فرصت کوتاه علاقه مندان ادبیات سراغ رمان‌های فارسی بروند. رمان‌هایی که در یک سال گذشته چاپ شدند و توانستند نظر مثبت منتقدان و مخاطبین را جلب کنند. رمان‌هایی که آخرین امید زنده نگه داشتن جریان نحیف ادبیات فارسی است.
در سید خندان کسی را نمی‌کشند
چهارمین رمان مهام میقانی پس از سه سال و نیم از انتشار آخرین کتابش وارد بازار نشر شد. «در سید خندان کسی را نمی‌کشند» اولین تجربه میقانی در ادبیات جنایی است. او در این کتاب کارآگاهی را به ادبیات ایران معرفی کرده که تمام زوایای شخصیتی اش تماما ایرانی است. کارآگاهی اهل محله سید خندان که قصد دارد راز کشف دستی بریده در گاو صندوق یکی از مغازه‌های آتش گرفته پلاسکو را کشف کند. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
کمی بیشتر از دو سال قبل، در آخرین روزهای پاییز نود و سه، در صبح ساکنی که ابرهای نمور و پراکنده‌ای که نه آبستن باران بودند و نه برف، کورسوی امیدی در دل ساکنان شهر که هفته‌ها در انتظار باد و باران مانده بودند، دمیده شد. اما آن روز هم باران نبارید و نقیبی با گوش‌های خودش شنید که آن شنبه‌‌ نیمه‌ابری، آلوده‌ترین روز سال لقب گرفت. در ماشین پلیس نشسته بود و یک سرباز راننده او را به پزشکی‌قانونی بهشت‌زهرا، جایی که همکارش ابدال در آن در خواب ابدی بود، می‌برد. با خود گفت اگر هیچ‌وقت جرات گفتن حقیقت را به لی‌لی پیدا نکند چه بلایی سر عشق‌اش خواهد آمد؟ اگر به هر دلیل هیچ‌وقت قرار نباشد «دوستت دارم» را به لی‌لی بگوید آیا روزی پشیمان خواهد شد؟ آیا برای عشقی که بعد از این بزدلی در گورستان «دوستت دارم»‌های به زبان درنیامده خواهد غلتید سوگواری می‌کند؟ اصلا می‌تواند عشق‌اش به لی‌لی را دوباره بین میلیون‌ها عشق ناگفته که در آن سرزمین هرز پرسه می‌زنند و به در و دیوار می‌خورند پیدا کند؟ لی‌لی چه واکنشی نشان خواهد داد؟ آیا او به خاطر عافیت‌طلبی نقیبی حسرت خواهد خورد؟
یک پرونده کهنه
یک پرونده کهنه رمانی است از رضا جولایی که در نشر آموت منتشر شده است.
جولایی در این رمان نیز مانند رمان «سوء قصد به ذات همایونی» که چندی پیش نشر چشمه آن را تجدیدچاپ کرد، یک ترور سیاسی را دستمایه رمان خود قرار داده. منتها این‌بار نه ترور یک شاه مستبد قاجار که ترور محمد مسعود، روزنامه‌نگار آزادیخواه و مدیر روزنامه مرد امروز، موضوع داستان جولایی است.زمینه وقایع رمان «یک پرونده کهنه» تهران سال ١٣٢۶ است. یعنی همان سالی که محمد مسعود در آن به قتل رسید. رمان با جلسه مخفیانه چندنفر از اعضای حزب توده آغاز می‌شود. جلسه‌ای که در آن توطئه ترور محمد مسعود چیده می‌شود. رمان به‌صورت سوم‌شخص محدود به ذهن شخصیت‌های داستان روایت می‌شود و راوی در هر فصل یکی از شخصیت‌ها را دنبال می‌کند و به گذشته و اکنون و ذهنیات این شخصیت‌ها نقب می‌زند. اینکه آیا هدفی آرمان‌خواهانه عملی خشونت‌بار را توجیه می‌کند یا نه و اینکه اصلا چند نفر از شخصیت‌های دست‌اندرکار در قتلی که موضوع داستان است واقعا نیتی آرمان‌خواهانه را در سر می‌پرورانند یکی از مضامین اصلی داستان جولایی است. خود محمد مسعود نیز یکی از شخصیت‌هایی است که راوی او را دنبال می‌کند و ذهنیات و دلمشغولی‌هایش را می‌کاود و به صحنه داستان می‌آورد.
جولایی در این رمان از خلال روایت ماجرایی جنایی، تصویری از سال‌های سیاه دهه ٢٠، سال‌های اول پهلوی دوم، به دست داده است که در آن فساد اداری و حکومتی بیداد می‌کند و در چنان اوضاع و احوالی کارآگاه درستکار داستان می‌داند که کشف حقیقت و بیان آن ممکن نیست. این رمان به‌طور ضمنی ادای دینی به صادق هدایت نیز هست. اوایل رمان، کارآگاه یحیا اشاره‌ای می‌کند به دوستی با او و خود هدایت نیز حضوری کوتاه در این رمان دارد.
عشق و چیزهای دیگر
«عشق و چیزهای دیگر» رمان خوش‌ خوانی است که راوی بر زندگی خود و شخصیت‌های دخیل در زندگی‌اش با جزییات وارد می‌شود و شرحی از دچار عشق پرستو شدن را به دست می‌دهد. راوی‌هانی یادگاری، متولد اهواز است که پنج سال بعد از شروع جنگ متولد می‌شود و پانزده سال بعد از شروع جنگ به دانشگاه می‌رود و نوزده سال و ده ماه و دوازده روز بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ عاشق پرستو می‌شود. او که در دانشگاه تهران فیزیک می‌خواند، نسبت خود را با جنگ بیان می‌کند و شرح می‌دهد که چرا تاکید بر فاصله اتفاق‌های مهم زندگی‌اش با جنگ دارد. «عشق و چیزهای دیگر» فصل‌های کوتاهی دارد و کوتاهی فصل‌ها و شیوه من روایت و ملموس بودن اتفاق‌هایی که بازگو می‌شود، آن را خوش‌خوان می‌کند. در نگاه اول این رمان با کارهای دیگر نویسنده‌اش نیز تفاوت دارد. نکته مهم دیگر رمان جدید این نویسنده، دغدغه شخصیت‌هاست که برگرفته از پرسش‌های انسان ایرانی در روزگار نویسنده‌اش است.
چین خوردگی
کیان دهه سی‌سالگی‌اش را پشت سر می‌گذارد. در یک شرکت تهیه و مونتاژ فیلم کار می‌کند. در زندگی‌اش دست از پا خطا نکرده. ازدواج کرده و صاحب پسری به نام ماکان شده. در جریان فیلمبرداری‌اش از مراسم عروسی زندگی او دچار تغییر می‌شود.
در قسمتی از کتاب می‌خوانیم:
می‌توانستم حدس بزنم آن شب چه شبی بوده برای جفتشان. توی فیلم‌های خارجی شبیهش را زیاد دیده بودم. از آن ازدواج‌هایی که توی یک لحظه اتفاق می‌افتند. دو نفر خیره می‌شوند توی چشم‌های هم و همان موقع تصمیم می‌گیرند با هم ازدواج کنند. از این بهتر نمی‌شود. هر وقت فیلم‌های این مدلی می‌دیدم، هرچند همه‌چیز توی سه تا دیزالو اتفاق می‌افتاد، کلی کیف می‌کردم. از ساده کردن روابط خوشم می‌آمد. شاید برای همین هم بود که عروسی نگرفته بودم. دلم می‌خواست مهتاب حس و حالم را بفهمد. بفهمد که دلم می‌خواهد توی سه تا دیزالو ازدواج کنیم. دلم می‌خواست مثل ناهید و اشکان می‌زدیم به یک قهوه‌خانه فکسنی وسط جاده چالوس، بعد مردی شبیه عمومنصور به هم محرم‌مان می‌کرد‌ ولی مهتاب توی باغ نبود. عروسی می‌خواست با همه تشکیلاتش.
این کتاب توسط نشر ققنوس با قیمت ۱۱ هزار تومان منتشر شده است.
زیر‌ خال سیاه
دومین کتاب بابک بیات اولین رمان اوست. اولین کتاب او یعنی مجموعه‌داستان نبودن در نشرچشمه منتشر شد و بازتاب‌های گوناگون داشت. رمان زیر خال سیاه حاصل چند سال کار اوست که درش یک روایت جاده‌ای گره می‌خورد با تکه‌هایی از شهر. قصه‌‌ مردی‌ است که در جست‌و‌جوست، جست‌و‌جوی کسی که نشانه‌های خانوادگی‌اش را برای او به‌جا گذاشته و حالا او می‌خواهد این آدم را بیابد. از منظری این رمان قصه‏ا‌ی عاشقانه است، مملو از رفت‏وبرگشت‌های زمانی. رمان بابک بیات چندان خلاصه‌پذیر نیست؛ تصویری ‌است و پُرقصه و ماجرا و در نهایت مخاطب می‌تواند خود را حین خواندنش در فضایی ببیند در عین حرکت مملو از نقطه‌های ساکن. بیات قهرمان خود را به گشتن وامی‌دارد و عبور، به درک نشانه‌های هر چند کم‌اهمیت از گذشته که می‌توانند راه‌بلد او شوند. نثری پُرکلمه و موجز بدنه‌ رمان را ساخته است. نویسنده تلاش کرده حفره‌هایی ایجاد کند که به‏ناگاه خود را نشان می‌دهند، حفره‌های روح آدمی که سعی می‌کند خونسرد باشد ولی جهان مقابلش ایستاده است.