آغاز سلطنت ۱۰۰ روزه «ناپلئون بُناپارت» پس از فرار او از تبعیدگاه (۱۸۱۵م)

در پی ۱۰ ماه تبعید ناپلئون بُناپارت در جزیره اِلب، او در ۲۷ فوریه ۱۸۱۵م با هزار نفر از افسران و ژنرال‏های وفادار به خود از جزیره گریخت و در اول مارس ۱۸۱۵ به فرانسه بازگشت. بدین ترتیب با ورود ناپلئون به فرانسه، سلطنت صد‌روزه او نیز آغاز شد. در این هنگام، ناپلئون برای مقابله با نیروهای انگلیس و پروس که در بلژیک صف‏آرایى کرده بودند، حمله پیشگیرانه‏ای به خطوط دفاعی آنها به عمل آورد ولی در این نبرد که در دشت واتِرلو در‌گرفت، در ۱۸ ژوئن ۱۸۱۵م از نیروهای انگلیس و پروس شکست خورد. پس از این شکست، چون ناپلئون از تجهیز قوا برای ادامه نبرد ناامید شد به نفع پسرش از مقام سلطنت استعفا داد. ولی متحدین به تقاضای او برای تفویض این مقام به پسرش اعتنا نکردند و لویی هجدهم بار دیگر بر تخت امپراتوری فرانسه تکیه زد. ناپلئون این بار به جزیره دور‌دست سنت هلن در جنوب اقیانوس اطلس تبعید شد و شش سال بعد در سال ۱۸۲۱م در همانجا مرد.