خبر

چرا شهردار تهران با مردم حرف نزد‌
مهر- شهر تهران در شبی که زلزله آمد تصمیم‌گیر نهایی نداشت و تنها خروجی ستاد بحران باز کردن سرویس‌های بهداشتی پارک‌ها و سوله‌های بحران روی شهروندان تهرانی بود.
یک روز مانده به یلدا شهروندان تهرانی از ترس زلزله تا صبح بیدار ماندند و سرگردانی در پارک‌ها و خیابان‌ها را به ماندن در زیر سقف لرزان خانه‌هایشان ترجیح دادند اما آن شب مدیریت بحران هیچ تصمیم ویژه‌ای جز تعطیلی پایتخت و باز کردن درهای سرویس بهداشتی پارک‌ها و سوله‌های بحران، برای آرامش مردم نگرفت. تهرانی‌ها دو شب در خیابان‌ها سرگردان ماندند تا مطمئن شوند قرار نیست زلزله‌ای بیش از زلزله ۲/۵ ریشتری بیاید مردم وحشت‌زده امیدوار بودند زودتر از اینها این اطمینان به آنها داده شود که تهران از وضعیت قرمز خارج شده. اما این وحشت مردم را نه شورای شهر دید که در جلسه بعد از زلزله خود به جای دعوت از مسوولان بحران، از رییس اتاق بازرگانی دعوت کرد که به شورا بیاید و شهردار تهران که تا چند ساعت بعد از زلزله تصمیم گرفت در رسانه‌ها سخنی نگوید. احمد مسجدجامعی عضو شورای شهر تهران در نقد برخورد مسوولان شهری با شهروندان تهرانی می‌گوید: باتوجه به شرایط اضطراب روحی و روانی که برای شهروندان بعد از زلزله ایجاد شده باید شورا دستور جلسه‌اش را تغییر می‌داد. دو، سه شب پیش در تهران مردم در خانه‌هایشان نبودند، در کوچه و خیابان‌ها و پارک‌ها و ورزشگاه‌ها خوابیدند. اگر هم خوابیدند با نگرانی خوابیدند. او ادامه می‌دهد: حس مردم این بود که مسوولان شهری در صحنه نبودند. مردم دوست دارند مسوولان در این مواقع کنارشان باشند‌ یعنی حداقل توقعی است که مردم تهران دارند. این حس تنها و بی‌پناه بودن را نباید در آنها ایجاد کرد. راهبندان‌های شدیدی رخ داد و مردم بلاتکلیف بودند که اصلا چه باید بکنند. همه که نمی‌توانند در پارک بخوابند. مگر پارک‌ها چقدر فضا دارند. بچه‌ها و بیماران و سالمندان و ناتوان‌ها را چه کنند؟آن شب که زلزله آمد، همه مسوولان ستاد بحران روی خط رسانه ملی آمدند و هر چند گزارش تکراری اما با مردم سخن گفتند اما خبری از رییس ستاد بحران شهر تهران که در این مواقع شهردار است، نبود. آنچه اتفاق افتاد، همان بود که در هر حادثه‌ای اتفاق می‌افتد؛ آماده‌باش نیروهای اورژانس و آتش‌نشانی. اختیار نهادهای نظامی نیز که برعهده شهردار نبود. اما آن شب تنها اتفاقی که افتاد باز کردن سرویس بهداشتی پارک‌ها و سوله‌های بحران بود که اخبار غیررسمی نیز نشان می‌دهد تمام سوله‌های بحران نیز به روی مردم باز نشده بود. شاید اگر رییس ستاد بحران آن شب در جلسه حاضر بود، می‌توانست تصمیمات مهم‌تری بگیرد. در این وضعیت کمتر مدیر میانی جرات می‌کند تصمیمی بگیرد بدون آنکه به تاوان آن فکر کند. اینکه مسوولان، مردم را به ماندن در خیابان‌ها تشویق می‌کردند و اینکه از شهر بروند نشان از تصمیماتی بود که نمی‌خواستند تاوانی به دنبال داشته باشد. مردم آن شب احساس ناامنی داشتند زیرا کسی تصمیم قطعی در رابطه با زلزله نمی‌گرفت. اینکه شهردار تهران در تهران بوده یا نبوده آنقدرها که او در این ساعت با مردم حرف نزده اهمیت ندارد. آن شب هر مسوولی که در ستاد بحران بود روی خط شبکه خبر آمد و جمله‌ای برای آرامش مردم تهران گفت جز شهردار تهران؛ صحبتی که می‌توانست در ایجاد حس امنیت در شهروندان کمک زیادی کند. او حتی یک پیام صوتی نیز برای مردم نفرستاد و مردم تهران که از سال ۸۳ تاکنون هیچ زلزله‌ای را احساس نکرده بودند آن شب را بدون آنکه رییس ستاد بحران حضور داشته باشد شب را به صبح رساندند.

شناسایی حدود ۵۰۰۰ ساختمان دولتی ناایمن در پایتخت
ایسنا- معاون پیشگیری سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران در مورد نقش و وظایف این سازمان در زمان زلزله تهران صحبت کرد و گفت: تمام ایستگاه‌های آتش‌نشانی برابر زلزله ۸ ریشتری مقاوم هستند.
محمود قدیری در مورد وظیفه آتش‌نشانی در زمان زلزله تهران ادامه داد: در سازمان مدیریت بحران شهر تهران برای این مساله برنامه‌ریزی شده و هر بخش وظایفی دارد و موضوع آتش و حریق به آتش‌نشانی سپرده شده است.
معاون پیشگیری سازمان آتش‌نشانی و خدمات‌ ایمنی شهر تهران‌ در مورد مقاومت ایستگاه‌های آتش‌نشانی در برابر زلزله گفت: بر اساس اطلاعاتی که داریم تمام ایستگاه‌های ما در مقابل زلزله مقاوم هستند. آنهایی که قدیمی بودند نیز مقاوم‌سازی شدند و ایستگاه‌های جدید هم بر اساس آیین‌نامه ۲۸۰۰ در مقابل زلزله هشت ریشتری مقاوم هستند. قدیری در مورد مساله ایمنی نیز صحبت کرد و با اشاره ‌به اینکه موضوع فرهنگی یکی از مشکلات در این زمینه است افزود: این بخش به مسایل جامعه‌شناسی و آموزشی عمومی مردم باز‌می‌گردد. در واقع عدم باور بین مردم و به ویژه مدیران بالادستی و میانی وجود دارد و خیلی از اینها واقعا به مسایل ایمنی اعتقادی ندارند. با اینکه حادثه‌ای مانند پلاسکو رخ داده اما همچنان در مورد اعتقاد به ایمنی مسایلی وجود دارد و هنوز مدیران مقاومت می‌کنند. در سه تا چهار سال اخیر ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ ساختمان دولتی ناایمن را شناسایی کرده‌ایم ولی با این حال در رابطه با اینها هیچ اقدامی انجام نشده است. وی با انتقاد از بهانه‌گیری‌هایی که در زمینه توجه به ایمنی از سوی بعضی از مسوولان می‌شود بیان کرد: اینها می‌گویند فلان قدر بودجه نیاز است و ما این بودجه را نداریم‌ در حالی که اگر خودشان بخواهند کاری را انجام دهند از زیر سنگ هم که باشد بودجه را تامین می‌کنند‌ ولی اگر بخواهند کاری را انجام ندهند می‌گویند اعتبار نیست. در خیلی از این ساختمان‌های دولتی ارباب رجوع تردد می‌کنند و خدایی نکرده اگر اتفاقی برای آنها رخ دهد خسارات و تبعات آن قابل پیش‌بینی نیست.